وسواس یك ایده، فكر، تصوير، احساس یا حركت مكرر یا مضر كه با نوعی احساس اجبار و ناچاری ذهنی و علاقه به مقاومت در برابر آن همراه است.
انواع وسواس ، فکری یا عملی یا هم فکری – عملی می باشد

وسواس های فکری یا عملی سبب اتلاف وقت می شوند و اختلال قابل ملاحظه ای در روند معمولی و طبیعی زندگی، کارکرد شغلی، فعالیت های معمول اجتماعی یا روابط فرد ایجاد می کنند. بیمار مبتلا به اختلال وسواسی – جبری ممکن است فقط وسواس فکری، فقط وسواس عملی، یا هر دوی آن ها را با هم داشته باشد.

اپیدمیولوژی
میزان شیوع مادام العمر اختلال وسواسی – جبری در جمعیت عمومی حدود دو تا سه درصد است. طبق تخمین برخی از پژوهشگران ، اختلال وسواسی – جبری در بسیاری از بیماران سرپایی مطب ها و درمانگاه های روانپزشکی یعنی در ده درصد از آن ها یافت می شود. با توجه به ارقام مذکور، اختلال وسواسی – جبری چهارمین بیماری روانپزشکی پس از فوبیا، اختلالات مرتبط با مواد و اختلال افسردگی اساسی است. در میان بزرگسالان احتمال ابتلای مرد و زن به این اختلال یکسان است. ولی در میان نوجوان ها ، پسرها بیشتر از دخترها دچار این اختلال می شوند. میانگین سن شروع این اختلال حدود بیست سالگی و البته در مردها حدود نوزده سالگی و در زن ها حدود بیست و دو سالگی است.

علائم وسواس های فکری
- آلودگی
-  تردید مرضی
- جسمی
- جنسی
- نظم و ترتيب
- قرينگي و ....

علائم وسواس های عملی
- وارسی
- شست و شو
- شمارش
- لزوم پرسیدن یا اعتراف

سیر و پیش آگهی
علائم بیش از نصف بیماران دچار این اختلال به طور ناگهانی شروع می شود. تقریباً در پنجاه تا هفتاد درصد از آن ها علائم پس از واقعه پرفشاری نظیر حاملگی، یک مشکل جنسی، یا مرگ یکی از بستگان شروع می شود. اختلال وسواسی – جبری معمولاً سیری دراز مدت ، اما متغیر دارد. در برخی از بیماران به صورت نوسانی است و در برخی دیگر به صورت ثابت

درمان
از آنجا که علائم این اختلال به نظر می رسد به رواندرمانی روانپویشی و روانکاوی مقاوم باشد، امروزه درمان های  دارویی و رفتاری رایج شده است. بسیاری از بیماران مبتلا به اختلال وسواسی – جبری مصرانه در برابر اقدامات درمانی مقاومت می کنند. ممکن است از مصرف دارو خودداری کنند یا در انجام تمرین ها و تکلیف ها و سایر اعمالی که رفتاردرمانگران تجویز می کنند ، مقاومت به خرج می دهند. در مطالعات کاملاً کنترل شده معلوم گشته است که با دارو درمانی، رفتاردرمانی یا ترکیب این دو، از علائم این اختلال به نحو مؤثر و چشمگیری کاسته می شود.