اضطراب فراگیر چیست؟

‌ اضطراب در واقع نوعی احساس تنش، نگرانی و ترس می باشد که می تواند همراه با علائم جسمانی از جمله افزایش ضربان قلب، لرزش دست، عرق کردن، خشکی دهان، درد قفسه سینه، سر درد و تنفس سریع باشد.

اپیدمیولوژی
اختلال اضطراب فراگیر بیماری شایعی است. نسبت زن به مرد در این اختلال حدود دو به یک است. اما این نسبت در مورد زنان و مردانی که برای درمان این اختلال بستری می شوند، حدود یک به یک است. تقریباً 25% بیمارانی که به درمانگاه های اختلالات اضطرابی مراجعه می کنند به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا هستند.

علائم
- بی قراری یا احساس دلواپسی
- زود خسته شدن
- دشواری در تمرکز یا احساس کار نکردن مغز
- تحریک پذیری
- گرفتگي عضلانی
- به هم خوردن خواب

سیر و پیش آگهی
تعیین دقیق سن شروع این اختلال مشکل است اکثر بیماران مبتلا اظهار می کنند که از وقتی به یاد دارند دچار اضطراب  بوده اند. معمولاً بیماران در سنین 20 تا 30 سالگی مورد توجه بالینگران قرار می گیرند، گرچه اولین مراجعه آن ها به پزشک ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.در مجموع اين بيماران پيش آگهي خوبي دارند و با درمان مناسب نتايج خوبي بدست   مي آيد.معمولا اين بيماري همراهي زيادي با ديگر اختلالات اضطرابي يا خلقي مثل وسواس يا افسردگي دارد.

درمان
مؤثرترین درمان بیماران دچار اختلال اضطراب فراگیرترکیبی از رویکردهای روان درمانی، دارودرمانی و درمان های حمایتی است. نظم و همكاري بيمار با درمانگر مهمترين عامل در بدست آوردن نتايج درماني خوب است.